Nie dajmy zginąć Poległym – uroczystości w Domu Kombatanta
Stowarzyszenie Kombatantów Polskich we Francji i ich Rodzin – Koło Paryż 13 marca 2022 r. zorganizowało Spotkanie Patriotyczne dla uczczenia Żołnierzy Niezłomnych, żołnierzy podziemia niepodległościowego, wywodzących się z Armii Krajowej, którzy od 1944 r. walczyli z wojskiem sowieckim i komunistycznym aparatem terroru o niepodległą Polskę.
Ponieważ żyli prawem wilka
historia o nich głucho milczy
pozostał po nich w kopnym śniegu
żółtawy mocz i ten ślad wilczy
szybciej niż w plecy strzał zdradziecki
trafiła serce mściwa rozpacz
pili samogon jedli nędzę
tak się starali losom sprostać
WILKI (fragment) Zbigniew Herbert
*
Byli Patriotami, a spędzili najlepsze lata w polskich więzieniach, torturowani i poniżani; 5 tys. skazanych na karę śmierci, a około 21 tys. zmarło w więzieniach.
Uwięziono ponad 80 tys. ludzi.
13 marca br. uroczystości rozpoczęto Mszą św. w krypcie parafii Miłosierdzia Bożego w Paryżu XVII, celebrowaną przez proboszcza ks. Sebastiana Karwowskiego.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/MSZA-13.3-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Wśród licznie zgromadzonych parafian mieliśmy zaszczyt gościć wnuka Marszałka Ferdynanda Focha, pana Remi Bécourt-Foch, przedstawicieli Ambasady Rzeczypospolitej Polski, wicekonsul Annę Majda, atachat płk. Marka Kurkiewicza i płk. Marka Chojnackiego.
Po wejściu pocztów sztandarowych, kolegi Zbigniewa Adamka i kol. Jerzego Nowaka, kol. Jan Marciniak w przejmującej interpretacji przypomniał ostatnie momenty życia w celi śmierci gen. Augusta Emila Fieldorfa.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/MSZA-13.3-JAN-MARCINIAK-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Ks. Sebastian, wnuk Żołnierza Niezłomnego, w homilii nawiązał do motywów intencyjnych i do Ewangelii II Niedzieli Wielkiego Postu: „Nie można kochać Ojczyzny nie kochając Boga. Żołnierze Niezłomni kochali na pierwszym miejscu Boga. Spotkali Go w swoim życiu na Górze Tabor i to doświadczenie dało im siłę do życia w czasie zniewolenia, dało siłę do walki, siłę do oddania życia. I my wejdźmy na górę Tabor, żeby doświadczyć Chrystusa”.
Ppłk Łukasz Ciepliński zamordowany strzałem w tył głowy w mokotowskiej kaźni 1 marca 1951 roku tak pisał w ostatnim grypsie do swojego małego syna.
„Odbiorą mi tylko życie. A to nie najważniejsze. Cieszę się, że będę zamordowany jako katolik za wiarę świętą, jako Polak za Polskę niepodległą i szczęśliwą. Jako człowiek za prawdę i sprawiedliwość. Wierzę dziś bardziej niż kiedykolwiek, że Idea chrystusowa zwycięży i Polska niepodległość odzyska, a pohańbiona godność ludzka zostanie przywrócona. To moja wiara i moje wielkie szczęście. Gdybyś odnalazł moją mogiłę, to na niej możesz te słowa napisać. Żegnaj mój ukochany. Całuję i do serca tulę. Błogosławię i Królowej Polski oddaję. Ojciec”
Oprawę muzyczną nabożeństwa zapewniła Pani Jadwiga Stochmal Abdal Malak z Rodziną, pani Natalia Wilk, przy akompaniamencie Pana Krzysztofa Wilka (organy) i Pani Katarzyny Chojnackiej (flet). Pani Urszula Szoja-Cuvellier odśpiewała psalm.
Po nabożeństwie udano się do Domu Kombatanta im. gen. Władysława Andersa na Spotkanie Patriotyczne.
Program prowadził kol. Krzysztof Walendzik.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-K.-WALENDZIK-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Wierny Kombatantom Chór Piast odśpiewał „Jeszcze Polska nie zginęła” i minutą ciszy uczczono pamięć naszych Bohaterów.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-CHOR-PIAST-1-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-SALA-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Poezja mieszała się z muzyką. Chór Piast wykonał Rotę, Marsz Polonia, żołnierskie piosenki. Duet Brigida Rucińska i Andrzej Raniszewski mistrzowsko zaśpiewał „Modlitwę Obozową”.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-BRYGIDA-I-ANDRZEJ-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Pani Elżbieta Virol zarecytowała poezję „Wilki” i „Przesłuchanie Anioła” Zbigniewa Herberta napisane z myślą o Żołnierzach Niezłomnych i wiersz Teresy Boguszewskiej „Zamiast wiersza bohaterskiej Ince”.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-E.-VIROL-2-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
INKA Danuta Siedzikówna wyrokiem Wojskowego Sądu w Gdańsku została skazana na dwukrotną karę śmierci. Wyrok wykonano 18 sierpnia 1946 r. Miała niespełna 18 lat. W ostatnim grypsie pisała: „Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”.
Wiersz „Elegia o chłopcu Polskim” Kamila Baczyńskiego deklamowała Kol. Maria Cichewicz.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-MARIA-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Dla przybliżenia tego tragicznego okresu historyk pan Jarosław Roś wygłosił odczyt o tamtych trudnych czasach, o konspiracji antykomunistycznej w Polsce po 1945 r.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-JAROSLAW-2-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Marco Zivkovic dla gości francuskich odczytał historyczny zarys organizacji zbrojnych i konspiracyjnych, którzy po 1945 r. podjęli działania przeciwko narzuconemu Polsce przez Rosję sowiecką marionetkowemu rządowi.
Żołnierze podziemia niepodległościowego, walcząc z siłami nowego agresora, musieli zmierzyć się z ogromną, wymierzoną w nich propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia”. Z kolei osoby działające w antykomunistycznych organizacjach i oddziałach zbrojnych, które znalazły się w kartotekach aparatu bezpieczeństwa, określono mianem „wrogów ludu”. Mobilizacja i walka Żołnierzy Wyklętych była pierwszym odruchem samoobrony społeczeństwa polskiego przeciwko sowieckiej agresji i narzuconym siłą władzom komunistycznym, ale też przykładem najliczniejszej antykomunistycznej konspiracji zbrojnej w skali europejskiej, obejmującej teren całej Polski, w tym także utracone na rzecz Związku Sowieckiego Kresy Wschodnie II RP.
Według Instytutu Pamięci Narodowej ponad 5 tys. żołnierzy podziemia antykomunistycznego zostało skazanych przez sądy wojskowe na kary śmierci, ponad 21 tys. zamordowano w więzieniach. Nie wiadomo dokładnie, ile osób zostało zabitych w trakcie obław i pacyfikacji oraz zamordowanych bez sądu w siedzibach urzędów bezpieczeństwa. Ponad 250 tys. skazano na kary więzienia z powodów politycznych, kilkuset tysiącom zgotowano los nie do pozazdroszczenia, byli obywatelami drugiej kategorii.
Zamordowani bohaterowie skazani zostali przez władze komunistyczne na zapomnienie. Ich groby znajdują się w lasach, na tzw. łączce przy murze cmentarza na Powązkach oraz w innych, nieodkrytych jeszcze miejscach.
Większość zbrodniarzy stalinowskich, którzy wydawali wyroki, uniknęła kary i odpowiedzialności za swoje czyny. Nigdy nie zostali osądzeni. Jest to tragiczny paradoks polskiej historii i wielka niesprawiedliwość.
Nie zabrakło młodzieży ze szkoły polskiej w Paryżu.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-IZA-JAN-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Do późnego wieczoru uczestnicy spotkania, w przyjaznej atmosferze, dzielili się rodzinnymi wspomnieniami z tych smutnych kart naszej historii.
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-FOCH-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
![](https://polskifr.fr/wp-content/uploads/2022/03/SPOTKANIE-13.3-ZBIGNIEW-1024x680.jpg)
fot. Zbigniew Adamek
Do tragedii Żołnierzy Niezłomnych nawiązuje data ich Dnia Pamięci, która upamiętnia rocznicę stracenia z rąk funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa kierownictwa IV Komendy Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. 1 marca 1951 r. szefowie IV Zarządu Głównego ppłk Łukasz Ciepliński, mjr Adam Lazarowicz, por. Józef Rzepka, kpt. Franciszek Błażej, por. Józef Batory, Karol Chmiel i mjr Mieczysław Kawalec ponieśli śmierć w stołecznym więzieniu na ul. Rakowieckiej. W budynku dawnego więzienia na warszawskim Mokotowie działa obecnie Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.
NIE ZAPOMINAJMY O ŻÓŁNIERZACH NIEZŁOMNYCH,
BO ZACHOWALI SIĘ JAK NALEŻY
czytaj też: